Het Dorstig Hart was een terras aan de zijkant van het Theehuis van 1959 tot 1975. In Het Sprookje van de Efteling omschrijft Bob Venmans het als volgt: "Opzij van het theehuis ligt, overschaduwd door hoge bomen, nog een tweede terras, 'Dorstig Hart'. En recht daartegenover verheft zich als een onwerkelijk droombeeld uit het verleden de feestelijke, kleurige façade van Nederlands laatste (Janvier)-stoomcarrousel."[1]
In 1967 wordt voor dit terras een Holle Bolle Gijs bedacht met biertonnen,[2] die uiteindelijk pas rond 1980 de vorm krijgt van Geeuwende Gijs.
Hert of Hart
Over de naam van het horecapunt bestaat wat verwarring. Anton Pieck maakte een ontwerp voor een uithangbord met de naam 't Dorstig Hart, en ook Bob Venmans spreekt in het jubileumboekje van Hart. Hart betekent hier overigens hert, in archaïsche spelling. In den lande resteren diverse etablissementen waarvan de naam een variant op 'dorstig hart' is.
Pieck maakte echter ook een ontwerp voor een bar bij het terras met opschrift "'t Dorstig Hert". Ook andere bronnen (waaronder de Kroniek) schrijven de naam als 'Het Dorstig Hert'.
In hoeverre de ontwerpen van Pieck daadwerkelijk zijn uitgevoerd is niet bekend.
- ↑ Bob Venmans: Het Sprookje van de Efteling (1962), p. 63
- ↑ Henk vanden Diepstraten: Kroniek van een Sprookje (2002), p. 76