60 jaar Efteling: 'Zijn we d'r al?' is de jubileumdocumentaire over het zestigjarig bestaan van de Efteling. De documentaire werd in twee delen uitgezonden op RTL 4 op zaterdag 19 en 26 mei 2012 om 16.25 uur en op zaterdag 2 juni in z'n geheel nogmaals. Vanaf eind mei 2012 was de documentaire ook te koop op dvd.
De documentaire werd geproduceerd door Veldkamp Productions in opdracht van Efteling Media; Sander Ligthart was verantwoordelijk voor samenstelling, montage en regie. Vanuit Efteling Media was Suzanne Meijer betrokken; voor research ook Karin Koppelmans en archivaris Gerrie van Dongen.
Opzet
Zijn we d'r al? probeert veel meer een sfeer neer te zetten en nostalgie op te roepen dan dat het informatief wil zijn. Er komen uitsluitend bezoekers aan het woord die herinneringen ophalen aan hun bezoeken, in de tijd verspreid over de bestaansgeschiedenis van het park. Deze interviews worden ondersteund door een mengeling van historisch, faux-historisch en nieuw beeldmateriaal. Er zijn wel wat Efteling-medewerkers in beeld als ze aan het werk zijn, maar deze komen dus niet aan het woord. Het is feitelijk het verhaal van de Efteling door de ogen van de parkbezoeker door de jaren heen.
Deze opzet past bij het gelijknamige jubileumboek, dat ook veel meer een kijkboek is dan dat het informatieoverdracht nastreeft. Voor de doorgewinterde Eftelingliefhebber is de productie dus niet bijster interessant.
Net als in het boek worden er vaak beelden van "toen" en "nu" tegenover elkaar gezet, bijvoorbeeld oude foto's van schilders in de speeltuin versus een schilder die het gebouw De Vliegende Hollander bijwerkt. Dit zet een sfeer van traditie en continuïteit neer. Ook zijn er geënsceneerde voorleesscenes in kinderkamers, waarbij men voorleest uit het Sprookjesboek van de Efteling.
Inhoud
Na enkele losse beelden volgt de leader, waarbij een camera over een groot aantal archiefstukken zoals beeldjes, souvenirs, foto's, ontwerptekeningen, verrassingseieren en een fietsvlaggetje beweegt, ondersteund door een instrumentale versie van het lied "Volg je hart". Hierna zien we René Merkelbach aan het werk voor de muziek van Raveleijn, en Sander de Bruijn aan het ontwerpen voor dezelfde attractie.
De inhoud is niet strikt chronologisch, maar eerder thematisch geordend. De thema's worden gescheiden door een opname van een bezoeker die een oude foto van zichzelf in de Efteling omhoog houdt, op de plek waar die genomen is.
Omdat begonnen wordt met het Sprookjesbos, komt hier het begin van het park aan bod. Een aantal bezoekers vertelt over hun ervaringen in de vroegste jaren. Ook de familie Klijn, die in het huisje van Vrouw Holle gewoond heeft, komt uitgebreid aan het woord. Ook Holle Bolle Gijs en de Indische Waterlelies krijgen aandacht.
Hierna volgen de grote binnenattracties, zoals Spookslot en Droomvlucht. Ook hier weer gaat het niet zozeer om de ontstaansgeschiedenis daarvan, maar horen we hoe bezoekers die attracties hebben beleefd. Daarop volgt een sectie over een gezin waarvan de ouders 'zijn getrouwd in de Efteling' (bedoeld wordt: in het Efteling Hotel).
Het volgende themablokje gaat over entertainment en shows, en de Winter Efteling. Er is natuurlijk veel aandacht voor de grote parkshow Raveleijn, maar ook bijvoorbeeld Droomvlucht de Musical, Sprookjesshows en IJzige IJsbrand zijn te zien. Met de Bob als bruggetje gaan we alweer naar Merkelbach die de muziek van De Vliegende Hollander inspeelt en zijn we toch weer bij een zomerse attractie terecht gekomen.
De sequentie hierna gaat toch weer wat verder de historie in, over hoe mensen vroeger naar de Efteling gingen. Ook komt er een gezin met vijf levende generaties aan het woord. Via beelden van Karel Willemen die tekent aan Joris en de Draak komen we bij thrillrides, de jaren tachtig en de komst van de Python. Ook komt er als contrast met al het staalgeweld een man aan het woord wiens favoriete attractie het Diorama is. Dit deel eindigt met de Stoomcarrousel.
We komen bij de verblijfsaccommodatie met aandacht voor het Efteling Hotel, en zien wat fragmenten van Bosrijk, golfpark en horeca. Tot slot nog een bezoek aan Fata Morgana.