De gebroeders Jacob Ludwig Karl (1785-1863) en Wilhelm Karl (1786-1859) Grimm zijn twee Duitse taalkundigen die door het verzamelen van tot dan toe voornamelijk mondeling overgeleverde volksvertellingen en sprookjes, gepubliceerd in de bundel Kinder- und Hausmärchen, tot de belangrijkste sprookjesverzamelaars ter wereld zijn gaan behoren.
Inhoud
Sprookjesboeken
Van de Kinder- und Hausmärchen zijn tijdens het leven van de gebroeders Grimm zeven grote uitgaven verschenen. De eerste druk kwam uit in twee delen: het eerste in 1812, het tweede in 1815, de Ausgabe erster Hand. In de volgende zes edities werden er sprookjes toegevoegd en andere sprookjes werden verwijderd; de bewerking van de sprookjes werd steeds meer door alleen Wilhelm Grimm gedaan. In 1825 publiceerden de Grimms een keuze uit hun verzameling, de Kleine Ausgabe, met vijftig sprookjes.
De 7e en laatste druk van de grote uitgave verscheen in 1857, de Ausgabe letzter Hand. Deze druk, met tweehonderd sprookjes en tien kinderlegenden, wordt beschouwd als de definitieve versie - vrijwel alle nieuwe uitgaven en vertalingen zijn gebaseerd op de 7e druk. De Kinder- und Hausmärchen van Grimm zijn in 2005 opgenomen in het Unesco Memory of the World Register.
Grimm in de Efteling
Het Sprookjesbos
In het Sprookjesbos zijn de volgende sprookjes van Grimm te vinden:
Hierbij moet wel aangetekend worden dat voor Doornroosje, Roodkapje en Assepoester geldt dat ze al eerder waren opgetekend door Charles Perrault. De Efteling volgt hierbij grotendeels de Grimmversie, wellicht mede gebaseerd op het feit dat Anton Pieck al eerder De Sprookjes van Grimm had geïllustreerd. Niettemin worden er soms ook Perraultelementen ingemengd, zoals het glazen muiltje van Assepoester.
Met deze dertien sprookjes zijn de Gebroeders Grimm de best vertegenwoordigde uitgever-auteurs van sprookjes in het Sprookjesbos.
Elders in het park
Buiten het bos is op het Anton Pieckplein nog een verwijzing te vinden naar de Bremer Stadsmuzikanten en De Gouden Gans (Zwaan Kleef Aan). Je vindt hier ook de Ganzenhoedster, aanvankelijk aan een verhaal van Bob Venmans gekoppeld, maar sinds het boek Sprookjes van de Efteling uit 1974 gekoppeld aan 'De Ganzenhoedster' van Grimm.
Tot 2003 had de Game Gallery een spel naar Het Dappere Snijdertje.
Standbeeld
De gebroeders worden in de Efteling geëerd met een standbeeld, het Grimmbeeld, in de Siertuin. Het werd in 2013 onthuld naar aanleiding van het tweede eeuwfeest van Kinder- und Hausmärchen.
De sprookjes van Grimm in Nederland
Een eerste bundeltje met een aantal sprookjes van Grimm verscheen in Nederland al in 1820: Sprookjes-boek voor kinderen, dat 20 sprookjes bevatte. Hoewel dit geen succes was, groeide in de 19e eeuw ook in Nederland de populariteit van de sprookjes van Grimm. Er volgden dus meer uitgaven; heel bekend en vaak herdrukt is de vertaling van Onno Vere en Christine Doorman uit 1917, met 27 mooie kleurenplaten van Rie Cramer.
Een volledige Nederlandse uitgave kwam er pas in 1942: De sprookjes van Grimm, vertaald door M.M. de Vries-Vogel en met veel zwart-wit illustraties en vijf kleurenplaten van Anton Pieck. Deze uitgave, 'de Grimm van Pieck', was de basis voor de ontwerpen die Pieck heeft gemaakt voor het Sprookjesbos van De Efteling.
In 1974 volgde een vertaling bij Lemniscaat: Grimm, Sprookjes voor kind en gezin. De vertaling was in handen van een sprookjes-studiegroep, het boek was geïllustreerd met zwart-wit illustraties van een grote groep tekenaars. Bij de 4e druk in 1979 van deze 'Grimm van Lemniscaat' kwamen er kleurenplaten bij, onder andere van Lidia Postma.
In 2005 gaf Lemniscaat een nieuwe vertaling uit: Grimm. De vertaling was van Ria van Hengel en de illustraties, allemaal in kleur, waren van Charlotte Dematons. Het boek werd in 2006 bekroond met zowel een zilveren griffel voor de vertaling als een zilveren penseel voor de illustraties. Deze 'Grimm van Dematons' werd ook, met veel succes, in Duitsland uitgegeven. De drie volledige Nederlandse uitgaven zijn alle gebaseerd op de 7e druk uit 1857.
Van de Kleine Ausgabe is in 2012 een Friese vertaling verschenen: Mearkes fan Grimm, in 2016 volgde een vertaling in het Gronings: de Grunneger Grimm.