Het Witte Paardplein bevindt zich voor de westzijde van restaurant Het Witte Paard in Marerijk. Intern werd het vroeger ook wel 'Centrumplein' genoemd.
Het plein wordt begrensd door Het Witte Paard en zijn terras en wat zich verder aan die zijde in het complex bevindt: de Leeuwenkopfontein, 't Gebraad en In de Gelaarsde Kat. Sinds 1984 wordt het plein doorsneden door de gekromde spoorweg met daarlangs een halfhoog muurtje, dat overloopt in de poort naar de Sint Nicolaasplaets en 't Gemack.
Op het plein, vlak bij de poort naar de Sint Nicolaasplaets, is een muziekkiosk te vinden. Hierin treden met enige regelmaat amateurfanfares op, tegen vergoeding van hun reiskosten. Ook op Zomeravonden worden hier optredens verzorgd. In de herfst van 2016 werd deze kiosk tijdelijk verplaatst naar een hoek van het Anton Pieckplein, om plaats te maken voor een renovatie van het plein. In december van dat jaar keerde de kiosk terug naar zijn oorspronkelijke plaats.
Geschiedenis
Het plein is al zo oud als het Efteling Park, maar kreeg pas in 2012 officieel zijn naam met de introductie van het Zeven Pleinen Festijn. In de beginjaren kwam de entreelaan vanaf Ingang Parklaan op dit plein uit. Het stond intern bekend als Centrumplein.[1] Tot 1968 had het Theehuis alleen een terras aan de speeltuinzijde en was er op dit plein dus verder weinig te beleven. De weg vanaf Ingang West liep er recht op af en de wegen richting Speeltuin, Café-Restaurant en Spookslot liepen er rechtstreeks vandaan, waardoor het als een verdeelplein functioneerde.
De verbouwing van het Theehuis in 1968 zorgde ook voor een terras aan deze zijde. In 1977 opende aan het plein In den Ouden Marskramer. In die tijd was het plein nog niet gesplitst door de het traject van de Stoomtrein en stond het direct in verbinding met het Carrouselplein en het plein voor de ingang van het Sprookjesbos. In 1979 werd de rommelige aanblik van het Witte Paard-complex wat verfraaid door toevoeging van de Leeuwenkopfontein en naastgelegen horecapunt Het Hommeltje. In 1984 wordt de spoorlijn doorgetrokken en worden er muren langs de rails opgetrokken, waardoor het plein minder open wordt.
Renovatie 2016
In 2016 werd het Witte Paardplein in twee fases grondig onder handen genomen. In juni werd aan de noordkant van het restaurant al het terras opnieuw bestraat en voorzien van extra plantborders. Vanaf oktober gaat het hele gebied vanaf de poort naar de Sint Nicolaasplaets tot aan Geeuwende Gijs op de schop; bezoekers richting Droomvlucht moeten omlopen via het Anton Pieckplein.
Er wordt in twee maanden tijd nieuwe riolering gelegd, de muren en pilaren langs het traject van de Stoomtrein worden opnieuw opgebouwd, en het hele gebied krijgt nieuw straatwerk. In deze nieuwe bestrating zijn borders en plantvakken uitgespaard om een duidelijker onderscheid te maken tussen het terras van het restaurant en de doorgaande route. Deze route krijgt ook wat meer capaciteit door het weghalen van de bomen en het kleine terrasje in de hoek tegenover In de Gelaarsde Kat en het verplaatsen van de muziekkiosk, en is voortaan herkenbaar door de toepassing van rode klinkers. Op het terras worden de voorheen voor het hele plein gebruikte kinderkopjes grotendeels gehandhaafd. Er wordt nieuwe beplanting geplaatst, inclusief wat nieuwe bomen bij o.a. de Gelaarsde Kat, maar in het hele vernieuwingsproces worden toch heel wat grote bomen geofferd in het gebied.
- ↑ Technische plattegrond van het park, 1980 - 1981