| Slakkenhuys | |
|---|---|
 | |
| Functie | Station |
| Monorail | opstapplaats |
| Laven | 1 |
 | |
| Locatie in het Lavenlaar | |
| Laafhuysjes | |
Het Slakkenhuys is een gebouw in het Lavenlaar waar men in- en uit kan stappen voor de Monorail. In de audiotour "LaafLoop" wordt het gebouw het Slakkenfietsstation genoemd, verwijzend naar het feit dat bezoekers destijds nog moesten trappen om de slakken voort te bewegen.
Op de Laaf Products-plattegrond staat hierover:
In dit station staan de speciale slakken klaar voor een tochtje boven Het Lavenlaar.
Inhoud
Omschrijving
Het station is voor Laafse proporties bijzonder groot en hoekig, alhoewel dit enigszins wordt goedgemaakt door twee ronde torens aan de achterzijde. Aan de kant van het Loerhuys is een meandering en een houten galerij, waarna men via een wenteltrap in de toren op het perron uitkomt. Hier zijn drie draaihekjes naast elkaar geplaatst waar kandidaten voor een ritje zich kunnen opstellen om de aankomende slakken te bestijgen, terwijl de net teruggekeerde reizigers aan gene zijde kunnen uitstappen en via een houten trap het station weer verlaten.
Aan deze zijde zit ook de operateur op een krukje, en is er een in onbruik geraakt controlehokje waar nu een Laaf de wacht houdt. In het station klinkt muziek van René Merkelbach, afgewisseld met het verhaal van de Laven zoals dat ook in het Loerhuys te horen is.
Geschiedenis
Elektrificatie en gevelsluiting
De buitenproportionele omvang van het Slakkenhuys kan verklaard worden door het feit dat toen de monorail in de beginjaren nog aangedreven werd op fietskracht, er twee sporen naast elkaar lagen in het gebouw: het huidige spoor diende als vertrekspoor, terwijl retournerende bezoekers via een grote lus om het Slakkenhuys heen reden om ook aan de voorkant weer het gebouw binnen te rijden. Aan de Pieckpleinzijde stapte je uit, waarna de slakken via een keerlus weer het station binnenkwamen, klaar voor nieuwe bezoekers. Dit tweede "uitstapspoor" is weggehaald bij de elektrificatie in 1995 en verklaart de grote hoeveelheid lege ruimte aan de tegenwoordige uitstapzijde in het huys.
Tot juni 2017 was de redundante gevelopening van het tweede spoor nog gewoon open en slechts afgeschermd met een balustrade. Deze grote opening werd toen echter alsnog dichtgemetseld, en ook de rest van de voorgevel werd meer gesloten door de raamopeningen aan de Pieckpleinzijde te voorzien van kantelraampjes met glas; waarschijnlijk om zo personeel en bezoekers een meer comfortabel verblijf in het huys te gunnen bij winterse wind en koude.
Controlelaaf
Het controlehokje was in het begin de plek van de attractiemedewerker die de Monorail bediende. Tegenwoordig zit die op een krukje bij de Slakken zodat hij vrijelijker kan bewegen en assisteren. In het hokje is daarom een nieuwe Laaffiguur geplaatst.
In 2004 was dit enige tijd een tweede pop van Oermoeder Lot. Daarna stond er een kopie van een Laaf uit het Brouwhuys, een bestaande pop die daarvoor gebruikt werd op beurzen. In 2007 kwam de huidige Laaf, een figuur samengesteld uit elementen van bestaande Laven.
Bouwtekeningen en schetsen
Doorsnede van de toren van het Slakkenhuys
Bouwtekening met schets van het Slakkenhuys
Doorsnede van het Slakkenhuys met origineel trajectverloop
Ontwerp voor een zijgevel van het Slakkenhuys
Galerij
De wachtrij achter het Slakkenhuys
Interieur van het station (nog met open gevel)
Stationlaaf
Slakkenopstopping voor het station
Slakkengarage
Het station in 1990 met ruim omlopende baan
Klaar voor opening in 1990
Sporen van het oude traject in het station en in 2017 dichtgemetselde opening
Open ruimte waar eerst de keerlus was
Met gesloten gevel vanaf 2017
