Way of Life

Screenshot uit de leader van het programma.

Way of Life was een spektakelshow van de TROS die in de Efteling werd opgenomen in 1988. Het tv-programma, gepresenteerd door Ron Brandsteder, werd vanaf 31 mei dertien weken uitgezonden.

De show, geproduceerd met medewerking van de Nederlandse Hartstichting, draaide helemaal om ‘gezonder leven’. Elke week moest een groep mannen en vrouwen uit één van de Nederlandse provincies een ingewikkeld parcours vol spellen doorlopen en daarbij zo veel mogelijk punten proberen te scoren. Way of Life werd gepresenteerd vanuit een speciaal hiervoor gebouwd ‘stadion’ op de plek waar nu het Efteling Theater staat.

Opnames vonden plaats op en nabij de Vonderplas

Het programma moest de overtreffende trap zijn van programma's als Te Land, ter Zee en in de Lucht en Sterrenslag, die destijds ook vanuit de Efteling kwamen. Het principe van het spelprogramma kwam uit Japan, waar het bekend staat als Takeshi's Castle.^[1] Hoewel men een gezond leven predikte, is het programma en de samenwerking met de Efteling na één seizoen gestopt wegens het grote aantal ongelukken tijdens de opnames.^[2]

Fata Morgana

Pasha el Passief

Een geldbuidel uit de schatkamer van Pasha el Passief, die werd voorgesteld als de absolute heerser van Fata Morgana, was de hoofdprijs die gewonnen kon worden. Natuurlijk was de Pasha niet gecharmeerd van het feit dat hij steeds een kleine ƒ 10.000,- moest afstaan aan de winnaars van het spel. In een filmpje vanuit de troonzaal van Fata Morgana sprak hij dan ook elke week de verwachting uit dat de betreffende provincie het deze keer écht niet zouden halen. Daarnaast had de Pasha, om deze voorspelling een duwtje in de richting van de waarheid te geven, een legertje mannen ingehuurd, die de kandidaten tijdens de spellen voortdurend voor de voeten liepen en uit hun concentratie haalden. Die (semi-) oosterse hulpjes waren, in onbepaalde volgorde:

• Harde Hassan, een man met zwarte baard en een bloedrood gewaad.
• Thor de Viking, een stoere man met vikinghelm.
• Sabor de Smid, een donkere man met smidskostuum.
• Brutus de Barbaar, een stevige kerel met ontbloot bovenlijf, die vaak in het water lag om de kandidaten bij waterspellen te pesten.
• Bastaard de Beul, een grote kerel met kale kop, die niets liever deed dan de kandidaten bang maken.

Van de kandidaten werd verwacht dat ze vijf spelonderdelen afrondden. Per onderdeel werden tussenstanden opgemaakt en uiteindelijk streden wekelijks de drie beste mannen en de drie beste vrouwen in een finalespel om de geldbuidels van de Pasha, die op het erepodium door de heerser en diens hulpjes werden uitgereikt. De winnaars van elke provincie namen het tenslotte in de grote finale, aan het einde van de reeks, tegen elkaar op.

Spelonderdelen

Het stadion van Way of Life stond opgesteld ten westen van Fata Morgana en de Vonderplas

De vijf spelonderdelen die de kandidaten moesten afronden, alvorens het finalespel te kunnen spelen waren:

• De Muur der Honderd Zuchten: Een muur waar de kandidaten overheen moesten klimmen. Op de muur stonden de hulpjes van de Pasha om de kandidaten te hinderen. Er moest overigens geklommen worden zonder hulpmiddelen, dus men moest elkaar over de muur helpen.

• De Keiharde Kreek: Kandidaten moesten een kreek met keien oversteken (vergelijk het met de stapstenen in het water in het Lavenlaar). Helaas lagen enkele keien los, zonder dat te zien was welke dat waren. Bij een stap op een verkeerde kei was het spel afgelopen.

• De Razende Rollen: De kandidaten moesten over draaiende boomstammen rennen. Dit spel bleek echter al vroeg in het seizoen veel te gevaarlijk; één kandidaat liep zelfs een beenbreuk op. Het spel werd daarom vervangen door De Stille Reuzen^[3], waarbij kandidaten met schuimrubberen reuzen op de rug moesten rennen. Nog wat later kwam hiervoor weer in de plaats ‘De Wankele Brug der Vergelding’, waarbij kandidaten een wankelbrug moesten oversteken, terwijl ze bekogeld werden met skippyballen.

• De Kashba Carrousel: De Kashba Carrousel stond in een bak water. Het was een ronddraaiende molen, waarbij de kandidaat op een uiteinde van een wiek moest staan en af en toe moest springen om obstakels in de vorm van nepkrokodillen te ontwijken. Bij een val in het water was het spel afgelopen.

• De Duistere Deuren: Het parcours bestond uit vier ‘muren’. In elke muur zaten drie deuren, waarvan er steeds één op slot zat. Bovendien zat er achter één deur ook een vangnet. Het was hier dus een kwestie van de juiste deuren kiezen.

• De Barre Baan: Het finalespel. De kandidaten moesten een hellende baan beklimmen, terwijl de hulpjes van de Pasha schuimrubberen rotsblokken naar beneden rolden. Bovenaan de baan moesten de finalisten een sleutel proberen te pakken. Degene die dat als eerste voor elkaar kreeg, won de geldbuidel uit de schatkamer.

Veel spelonderdelen werden in latere afleveringen aangepast. Zo werd er zacht duinzand gestort om afsprongen te dempen en werden de scherpe randen van de Barre Baan bekleed met schuimrubberen stootkussens.^[3]

Resultaat

Uiteindelijk wist de provincie Flevoland de grote winnaar te worden. De opbrengst van het programma kwam ten goede aan de Hartstichting. Volgens de krant Gooi- en Eemlander kostte het programma meer dan dat het het goede doel opbracht, maar de propaganda voor gezondheid was in elk geval geslaagd.^[3] Ook leverde het programma indirect flink veel reclame voor de nieuwste attracties in de Efteling op.