Marc Taminiau

Marc Ludevicus Maria Taminiau (Amstenrade, 29 oktober 1940) was werkzaam bij de Efteling van 1 juli 1982 tot 1 februari 1988. Aanvankelijk als Hoofd Reclame en Publiciteit en vanaf 1984 als Directeur Exploitatie. Bekender is hij geworden als oprichter van het Land van Ooit. Hij is getrouwd met Marian van Mook en heeft drie kinderen: Mascha, Tobias en Marc-Anthony.

Loopbaan

Het begin: VVV Tilburg

Nadat in 1968 zijn eigen bedrijfje Bombardon gestaakt was werkte Taminiau drie maanden bij de Hilvariastudio's. Dat zou zich toeleggen op televisiereclame, maar toen televisiereclame toch op dat moment niet ingevoerd werd werd hij ontslagen. Via de sociale dienst begon hij op 1 april 1968 als medewerker van de VVV Tilburg, en werd in 1970 directeur. In die functie heeft hij onder andere de regio Hart van Brabant op de kaart gezet middels een samenwerking tussen de Efteling, de Beekse Bergen en het Evoluon.

In 1974 probeert hij de opgeheven spoorlijn Tilburg West (nu: Tilburg Universiteit) - Turnhout weer nieuw leven in te blazen door er een toeristische stoomtreindienst op te laten rijden: Stoomtrein Maatschappij Tilburg Turnhout. Deze heeft enige tijd gereden, alhoewel nooit tot aan Turnhout, maar is na korte tijd opgeheven wegens discussies over de kosten met de NS.

Lips Autotron

Begin 1974 wordt Taminiau benaderd door de markante industrieel Max Lips voor een rol als directeur van het Lips Autotron in Drunen. Hij gaat hierop in en professionaliseert de organisatie; ook haalt hij een grote tentoonstelling van auto's van Spyker binnen en regelt hij dat de Gouden Koets tijdelijk in het Autotron te zien is.

In deze functie heeft hij ook veel contact met Anton Pieck. Pieck ontwierp de gebouwen van het Autotron en kwam elke maand een ochtend langs om verbouw- en uitbreidingsplannen te bespreken. Om stipt 12.00 uur vertrok Pieck dan naar de lunch, waarna hij de middag bij de Efteling besteedde.

In 1979 probeert hij een grote Russiche Ruimevaarttentoonstelling aan te trekken, en reist daarvoor onder andere af naar Moskou, dan nog hoofdstad van de Sovjet-Unie. Uiteindelijk krijgt hij alles rond, maar niet lang daarna valt de Sovjet-Unie Afghanistan binnen. Samenwerken met de Russen is politiek niet meer opportuun en de hele tentoonstelling wordt afgeblazen. In 1980 wordt Taminiau ontslagen na een publieke rel over een mogelijke verplaatsing van het Autotron naar Rotterdam. Hij wordt voor enkele jaren directeur bij vakantiepark Aqua Delta in Bruinisse.

De Efteling

Taminiau komt in 1982 in dienst bij de Efteling als Hoofd Reclame en Publiciteit. In de tijd van snelle groei waarbij de beoogde bezoekersaantallen steeds hoger oplopen, is hij de eerste die zich voltijds gaat richten op marketingdoeleinden. Hij maakt de Efteling shirtsponsor van Sparta Rotterdam, zorgt voor de openstelling van het park in de herfstvakantie en zorgt later ook voor de komst van ruimtevaarttentoonstelling Interkosmos.

Met het oog op de pensionering van Ten Bruggencate wordt er naar een nieuwe directeur gezocht en Taminiau wordt meermaals genoemd als diens potentiële opvolger. Het bestuur van de stichting en het stafberaad zijn echter niet volledig overtuigd van zijn geschiktheid en daarom creëert men de functie van Directeur Exploitatie, om zo beter over zijn leidinggevend functioneren te kunnen oordelen. Taminiau hield daarbij ook de verantwoordelijkheid over de marketingactiviteiten van het park en intern werd er gesproken van 'de man die nergens meer tijd voor had'. Hij blijft in de functie van Directeur Exploitatie en wordt uiteindelijk niet aangesteld als Algemeen Directeur; daarvoor wordt vanaf 1986 Ruud de Clercq aangenomen.

Op de dag dat hij tot exploitatiedirecteur benoemd wordt krijgen zijn vrouw Marian en hij ook het idee voor een eigen park, gestoeld op theater. Als exploitatiedirecteur van de Efteling focust hij zich dan ook zeer op entertainment. In het najaar van 1986 bedenkt en test hij een prototype voor een rondreizende Arabische Show, is betrokken bij de plannen voor verblijfsrecreatie (vernieuwd Kraanven) en het Cosmo Science Center. Algemeen directeur Ruud de Clercq ontslaat Taminiau in 1987. Daarmee verdwijnt tevens de functie van Directeur Exploitatie en wordt de exploitatie weer uitgevoerd onder leiding van het Hoofd Exploitatie (op dat moment Wil Faber), rechtstreeks onder de algemeen directeur.

Hoogtepunt en ondergang: Land van Ooit

Na zijn ontslag zien Marian en Marc hun kans schoon om aan de slag te gaan met de plannen die ze al jaren hadden voor hun nieuwe park. Ze kopen het landgoed van de graaf d'Oultremont in Drunen, gaan een samenwerking aan met Herman van Veen en starten het Land van Ooit. Theater en "zachte attracties" spelen een hoofdrol in het concept, waarin kinderen voor een dag de baas zijn. De relaties met de Efteling blijven, afgezien van wat schermutselingen rond de opening, goed.

Aanvankelijk loopt het park aardig, maar is niet rendabel. Na enkele jaren beginnen de eerste financiële problemen de kop op te steken en meerdere doorstarts blijken noodzakelijk om het park op de been te houden. Taminau en zijn vrouw bedenken in 1992 voor Center Parcs het nieuwe character Orry en zijn vrienden Rep, Bing en Woops, die later door Center Parcs zelf verder ontwikkeld werden.

Dochter Mascha neemt in 2006 het park over. Haar ouders trekken zich terug uit dit park en storten zich op een nieuw, veel kleiner park in België: Ooit Tongeren. Ooit Tongeren gaat in recordtijd failliet: nog geen drie maanden na de opening in 2007. Later dat jaar moet ook het oorspronkelijke Land van Ooit in Drunen de deuren definitief sluiten. In 2013 worden Taminiau, zijn vrouw en zoon hiervoor veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf, 2 miljoen euro boete en een beroepsverbod. Volgens de rechter ontbrak het hen aan realiteitszin.

Na dit bittere einde van de Landen van Ooit is Marc Taminiau niet meer publiek actief. Marc en Marjan hebben jarenlang op Curaçao gewoond, maar zijn na hartproblemen van Marc weer teruggekeerd naar de regio Brabant om dicht bij goede zorg en familie te kunnen zijn.

Autobiografie

Marc Taminiau heeft van een groot deel van zijn loopbaan verslag gedaan in zijn autobiografie: Op weg naar Ooit. Van ondernemende werknemer naar zelfstandige ondernemer. (Uitgeverij De Toerist, 1998. ISBN: 90-5650-324-3) Het boek bestaat uit een aaneenschakeling van korte anekdotes met veel namedropping. De anekdotes staan niet per se in chronologische volgorde, maar het boek beslaat de periode tussen zijn aanstelling bij de VVV Tilburg tot aan het tienjarig jubileum van Het Land van Ooit.

Familie Taminiau

De familie Taminiau is een bekende, omvangrijke familie afkomstig uit Tilburg en omgeving. Naast Marc Taminiau is zijn dochter Mascha Taminiau bekend als parkdirecteur: voormalig Land van Ooit, nu Walibi Holland. Zijn neefjes Frank en Polle Taminiau komen uiterst tragisch in het nieuws als ze in 1998 vermoord worden, waarschijnlijk als onschuldige getuigen van een drugsafrekening. De moord is nooit opgelost. Ook bekend zijn zijn achterneef Jan Taminiau (modeontwerper), Tessa Taminiau (een soapie), Bart Taminiau (hockeyer) en Renske Taminiau (jazz-zangeres).