Bart Jutte

Bart Jutte bij de techniek van het Spookslot

Ing. B.M. (Bart) Jutte (Rotterdam, 30 juli 1932 - Kaatsheuvel, 26 december 1993) werkte bij de Efteling van 1968 tot 1990, als chef van de afdeling elektrotechniek en mechanica en later als hoofd technische diensten. Na zijn vervroegde uittreding bleef hij nog enkele jaren actief als adviseur.

Werk voor de Efteling

In de jaren tachtig werd Jutte benoemd tot hoofd Technische Dienst waarbij hij verantwoordelijk was voor Eftelings eigen uitvoerende diensten die ieder afzonderlijk nog eigen chefs hadden. Daarmee had Jutte voor nieuwe projecten een functie die men tegenwoordig als ‘projectleider’ zou omschrijven. Uitzondering hierop was de afdeling Dienst Buitenobjecten, deze afdeling functioneerde zelfstandig. Jutte was onder andere betrokken bij de totstandkoming van het Diorama, Spookslot, de Piraña, Carnaval Festival, Fata Morgana en de Pagode.

Vertrek en adviseur

Bart Jutte in 1989

De Efteling haalde in 1988 een nieuwe projectleider in huis, Erik van den Brand, aanvankelijk voor het uitbreidingsplan De Wereld van de Efteling. Directeur Ten Bruggencate besluit bij de ontwikkeling van het Volk van Laaf, zonder enig overleg, dat niet langer Bart Jutte maar Van den Brand het project zou gaan leiden met de nadrukkelijke opdracht: ’anders dan we het altijd deden; strakker in planning en strakker in budget.’^[1] Het resulteerde in de vervroegde uitdiensttreding van Bart Jutte in 1990.

Jutte bleef na de VUT de Efteling ondersteunen door onder meer vertegenwoordiging op landelijk en Europees niveau in de normencommissie ontwikkeling attractieveiligheid, coördinatie en uitvoering van engineerings- en productieopdrachten voor derden en voor de Efteling.^[2]

In Kroniek van een Sprookje wordt hij geroemd voor zijn discipline, inzichten en technische kennis.^[3]

Familie

Zijn dochter Carolien is nog altijd in het park te horen als de stem die “Ezeltje strek je!” roept bij de muntenpoepende ezel. Zijn andere dochter Marlies mocht ook 'Spiegeltje aan de wand' inspreken, maar dat lukte niet omdat ze steeds in de lach schoot. Marlies heeft wel in 1971 de kleindochter van Anton Pieck de hele dag begeleid bij de opening van het Diorama^[4] en nog veel in de Efteling gewerkt. Bij de Efteling kwam hij ook in contact met Nel Adams,^[5] van 1975 tot 1996 de secretaresse voor de horecamanager, die na zijn scheiding zijn latere levenspartner werd.