De Sprookjestuin was een tijdelijk evenement dat in Eindhoven werd gehouden naar aanleiding van het zestig jarig jubileum van techniekgigant Philips in 1951. De Sprookjestuin was de inspiratiebron voor Peter Reijnders om bij de Efteling in 1952 een Sprookjesbos te openen.
Omdat de tweede wereldoorlog Philips had verhinderd aandacht te besteden aan haar vijftig jarig bestaan, wordt het zestig jarig jubileum in 1951 groots gevierd. Natuurlijk in en rond de fabrieken, maar ook voor de burgerij van Eindhoven werd een feestelijk evenement georganiseerd: het Stadswandelpark in het centrum werd in de dagen rond Pinksteren omgetoverd tot Sprookjestuin met uitbeeldingen van de sprookjes van Andersen en de gebroeders Grimm. De reus van Klein Duimpje ligt er te slapen, in een boom is het 'mannetje van de maan' te zien, bij Hans en Grietje kunnen kinderen koekhappen en ook de sprookjes van de IJskoningin, Doornroosje en de Rattenvanger van Hamelen worden er uitgebeeld. Het geheel werd ontworpen door Rolf Paton.
Peter Reijnders, dan als uitvinder in dienst bij Philips, is onder de indruk van het (kortstondig) succes van de tuin en wil hem behouden voor Eindhoven, bijvoorbeeld door hem na de eerste periode in het Stadswandelpark opnieuw op te bouwen elders in de stad, bij de Genneper Watermolen. Dat plan valt echter in duigen, want al na drie dagen sluit de Sprookjestuin; er is net in die periode in Geldrop en Tilburg een pokkenuitbraak, en besmetting, bijvoorbeeld door samenscholing van grote groepen mensen in de Sprookjestuin, dient zoveel mogelijk te worden voorkomen. Slachtoffers vallen er niet in Eindhoven, maar de Sprookjestuin kan met decor en al de berging in.
Verantwoordelijk voor de bouw van de Sprookjestuin is de Rotterdamse aannemer De Winter die de decors na de sluiting probeert te verkopen. Dat lukt echter niet direct; hoewel veel gemeenten wel geïnteresseerd zijn, is er vlak na de oorlog doorgaans weinig geld voor frivoliteiten. De Winter exploiteert het park daarop maar zelf. Uiteindelijk verkoopt hij het toch, en wel aan de gemeente Wassenaar. Op 25 juli 1952 opent de Haagse Sprookjestuin, waar het tevens een groot succes wordt.
Het idee van de Sprookjestuin laat Reijnders echter niet los. Als niet veel later zijn zwager R.J.Th. van der Heijden, burgemeester van Loon op Zand hem vraagt om ideeën om meer mensen naar zijn nieuwe natuurpark te krijgen, ziet Reijnders een sprookjespark voor zich, zoals de Sprookjestuin, maar dan met een permanent karakter. Een park waarin de uitbeeldingen door middel van technieken levensecht moesten overkomen. Bijna twee maanden voor de opening van de Haagse Sprookjestuin opent in Kaatsheuvel zijn Sprookjesbos.