Tussen de jaren 1983 en 2002 is de Piraña de locatie geweest voor wedstrijden kanoslalom. Het Nederlands Kampioenschap Kanoslalom werd jaarlijks in de Efteling gehouden.
Anders dan bij het recreatief kanoën zoals op de kanovijver is voor deze wedstrijden snelstromend water nodig. Bij kanoslalom is het de bedoeling een route die voorzien is van kunstmatige hindernissen (poortjes bestaande uit paaltjes die boven het water hangen) zo snel mogelijk en met zo min mogelijk fouten te bevaren. De kanoër dient tussen de gekleurde paaltjes door te varen: de groen-witte moeten stroomafwaarts gepasseerd worden, en de rood-witte stroomopwaarts.
NK Kanoslalom
Het benodigde wilde water is in Nederland van nature niet veel voorhanden. Vandaar dat de Nederlandse Kanobond voor de nationale kampioenschappen, die sinds 1967 worden georganiseerd, uitweek naar Duitsland of de Ardennen. In 1983 kwam daar verandering in: in de Efteling opende wildwaterbaan Piraña die zich uitstekend leende voor dit soort wedstrijden. Al gelijk in het openingsjaar van de attractie, op 10 september, vond het NK Kanoslalom hier plaats.
Het was een succes, want in het eerste jaar in eigen land deden er gelijk meer dan honderd deelnemers mee in plaats van de gemiddeld veertig in de jaren ervoor.[1] Vanaf dan werd het NK gedurende twintig jaar meestal eind september of begin oktober in de Efteling verstreden.[2]
De stroom in de Efteling is van middelmatige moeilijkheidsgraad. Kampioen Sander van Kuijl over de baan in vergelijking met het buitenland:[3]
De peddels raken regelmatig de bodem, heel onnatuurlijk. Het is te ondiep, dat is een probleem. Het is moeilijk snelheid te krijgen en te houden. Het is makkelijker bewegen omdat het water minder wild is. Maar je moet hier je krachten heel goed verdelen. In heel wild water kan je nog wel eens een halve seconde rust nemen, je laten meestromen. Hier moet je hard werken, alles zelf doen. Dat is ook wel weer het mooie van hier.
Andere wedstrijden
Naast het jaarlijkse NK zijn er ook geregeld andere wedstrijden en trainingen gehouden. In de beginjaren werd de Piraña gebruikt voor de selectietrainingen van de bond. Vanaf 1987 kwam het Open Benelux-kampioenschap erbij op de jaarlijkse kalender, waar dus ook deelnemers van buiten Nederland welkom waren. Vanaf 1992 wordt dit de 'Internationale Efteling-Kanoslalom' genoemd; dat jaar staat de sport extra in de belangstelling omdat het weer onderdeel uitmaakt van de Olympische Spelen. De Internationale Efteling-Kanoslalom blijft nog een paar jaar, in 1997 wordt weer het Open Benelux-kampioenschap gevaren.
Buiten dat het voor de kanobond fijn is om in eigen land te kunnen strijden, waren het voor de Efteling extra jaarlijkse evenementen in het voor- of naseizoen. Parkbezoekers waren uiteraard welkom om te kijken en de wedstrijden maakten ook wel deel uit van de evenementenkalender. In de latere jaren was Pardoes present om de medailles uit te reiken.
Einde samenwerking
Het laatste NK Kanoslalom in de Efteling was in 2002. Het contract liep af en de Efteling besloot het niet te verlengen. Vanaf het jaar daarop werd het weer elders georganiseerd; in 2003 op de Genneper Watermolen in Eindhoven, en daarna ook een aantal jaren bij de speciale sportwildwaterbaan Dutch Water Dreams die in 2006 geopend werd in Zoetermeer. Die bestaat inmiddels niet meer, dus nu wijkt men wederom uit naar de buurlanden. Met twintig NK's is de Efteling echter nog steeds de plek waar het kampioenschap veruit het vaakst gehouden is.
- ↑ Henk vanden Diepstraten: De Efteling/Kroniek van een Sprookje. Baarn: Tirion (2002), p. 134
- ↑ Historie kanoslalom in Nederland, kanoslalom.nl
- ↑ Trouw: In de kano blijkt mogelijk wat op ski's niet lukt (2 oktober 1994)