Bokkenrijders

Bokkenrijderentertainment in het park

Dit lemma gaat over de legende. Zie Bokkenrijder voor andere betekenissen.

De Bokkenrijders waren een beruchte dievenbende die in de achttiende eeuw actief was in Nederlands- en Belgisch Limburg. Ze jaagden de bevolking zoveel angst aan dat er allerlei mythes over de bende ontstonden. Zo zouden ze kunnen zien in het donker en zouden ze - gezeten op hun bokken - kunnen vliegen. De dievenbende maakte op zijn beurt weer gebruik van deze reputatie.

Ton van de Ven heeft de legende van de Bokkenrijders als basis genomen voor Villa Volta. Deze attractie verhaalt over een vervloekte Bokkenrijders-voorman, de fictieve Hugo van den Loonsche Duynen. Ter promotie van Villa Volta produceerde de Efteling in 1996 de korte film Hugo, over de legende van de bokkenrijders en het verhaal rond Hugo. De Legende van de Bokkerijders vormde tevens de basis voor een televisieserie in 1994. De serie was een Nederlandse, Belgische en Duitse co-productie en was gebaseerd op de boeken van Ton van Reen over de legendarische bende. Het is mogelijk dat deze, wellicht onbewust, een inspiratie vormde voor het thema van de attractie.

In een interview bekent Van de Ven waarom hij de legende van de Bokkenrijders koos als het achtergrondverhaal en thema voor de attractie:

En het verhaal vond ik wel leuk om dat zo te verzinnen dat het in de buurt van de Efteling ontstond. Maar de bokkenrijders en de geschriften die over dit verhaal gingen die meldden dat het een Kempen-gebeuren was. In de Kempen vonden de Bokkenrijders hun oorsprong. Maar ik dacht, ik trek ze er gewoon bij de sprookjes in de Efteling. En ik denk ik verzin een vent die uit Loon op Zand komt en die vent heet Lodewijk, naderhand werd het Hugo. En ik vertelde toen maar mijn eigen sprookje. En, kijk, je moet altijd goed oppassen in je leven, braaf zijn en geen rotzooi uithalen. En wat kan je ze dan beter laten doen dan ze een Abdij te laten overvallen. En omdat Postel voor ons Brabanders een bekende plaats was dacht ik, ik ga daar in de grensstreek iets bruikbaars zoeken. En zo kun je dat hele verhaaltje zijn eigen gang laten gaan en alles eraan vast plakken wat te gebruiken is. Eigenlijk heel simpel.^[1]