(De) Sprookjeston was, begin jaren 90, een concept voor een sprookjes tv-serie van de Efteling.
Naar voorbeeld van Jim Henson's "The Storyteller" uit 1988, waarin de Britse acteur John Hurt in een grote leunstoel gezeten duistere sprookjesvertellingen introduceert, die dan middels poppen tot leven worden gebracht, wilde de Efteling iets dergelijks produceren voor de Nederlandse markt.[1]
Hoofd marketingcommunicatie Reinoud van Assendelft de Coningh wilde onder de noemer (de) 'Sprookjeston' de vertellingen laten introduceren door Ton van de Ven. '-ton' uit de titel zou zowel hiernaar verwijzen, als naar een grote ton vol met fraaie sprookjes.
Als producent werd Gerard Baars Producties ingeschakeld, die in 1992 de documentaire Dromen met Open Ogen voor de Efteling gedraaid had. Er zouden 40 afleveringen gemaakt moeten worden, en een proefaflevering met het sprookje Tafeltje Dek Je werd opgenomen in een decortje in een verlaten boerderij aan de Kinkenpolder, vlak bij het park.
Uiteindelijk bleef het bij één proefaflevering; Van Assendelft was niet tevreden over de kwaliteit, met name door de veel te Brabantse tongval van Van de Ven als 'verteller', waardoor het programma geen landelijke uitstraling zou krijgen. Het idee werd, jaren later, ongeveer in deze vorm wel opgepikt in de serie Sprookjes uit 2004 en daarna. De rol van verteller was daarbij in handen van de gerenommeerde Vlaamse acteur Jan Decleir.
- ↑ Podcast Kleine Boodschap nummer 198, 'In gesprek met Reinoud van Assendelft de Coningh' (15-2-2021)