Hemelburchten is de vierde scène in Droomvlucht, waar bezoekers na de Sterrentunnel binnenzweven, en die aansluit op het Zompenwoud.
Omschrijving
In een minstens zo donkere scène als de Sterrentunnel, met opnieuw hoge etherische klanken en twinkelgeluiden, zien we hoe grote luchtkastelen en steden op planeten zich door het universum bewegen, tussen de sterren. De kastelen zijn voorzien van talloze glinsters en edelstenen. Rechts zien we twee halve planeten waarachter mist verspreid wordt. Terwijl we kijken naar de van binnenuit verlichte kastelen en gloeiende planeten zweven we onder een vrij scherpe hoek schuin naar boven om hoogte te maken voor het Zompenwoud. Op de achtergrond twinkelen sterren en zien we zelfs van tijd tot tijd een vallende ster voorbij schieten.
De gondel beweegt een stuk naar voren de scène in om daarna weer iets naar achter te bewegen op de rails. Met hoorbare moeite nemen de voertuigen zijwaarts de helling, waardoor de passagiers romantisch tegen elkander schuiven. In een donkere verbindingsgang bovenin de scène horen we al de lage klanken van de melodie van het Zompenwoud, waar we via een korte scherpe bocht in terecht komen.
Ontwerp en uitvoering
Tijdens de bouw van Droomvlucht bleek er weinig reden om de gespecialiseerde decorateurs van het park in te zetten bij de afwerking van de zwevende kastelen tussen "al de grote bollen en met al het zwart". Ontwerper Ton van de Ven besloot een aantal dames uit Kaatsheuvel binnen te halen die op basis van de beperkte tekeningen naar eigen inzicht de kastelen met glitters en edelstenen mochten beplakken. Volgens Van de Ven bewijst dit het succes van de attractie: die staat dichtbij de mensen "omdat zij het ook aankunnen om hem zelf te maken."[1]
Doorsnede van een planeet met kastelen
Ontwerp voor zwevende kastelen
Detailontwerp voor een burcht
Met de werkverlichting aan
Ontwerp voor de planeet met miniatuurstad
- ↑ Moniek Hover: Interview Ton van de Ven (2013)