Een Dios Gárgola (Spaans voor 'waterspuwende god') of kwijlbeeld is een afgodsbeeld waarvan er zes te vinden zijn rond de Piraña. Bezoekers op de kant kunnen vier van deze beelden inschakelen om personen in de attractie nat te sproeien.
De beelden staan in drie groepjes van twee langs het parcours: het eerste paar waterspuwers vind je nabij de golfslagmachine achter het stationsgebouw. De tweede kom je tegen aan weerszijden van de geul voor de dubbele waterval in het parcours. Het derde paar staat vlak voor het einde van de baan, naast de ingang van de wachtrij.
Het tweede paar sproeit een brede straal water uit hun mond als je aan komt varen, waarvan het lijkt of je helemaal doorweekt zult raken. Komt je bootje echter dichtbij, dan binden ze in en vaar je er tussendoor met relatief weinig waterschade.
Het eerste en laatste paar Dioses zijn door bezoekers vanaf de kant te beïnvloeden. Uit de mond van een beeld kabbelt continu een stroompje water, waar hij zijn bijnaam aan ontleent. Op zijn hoofd zit een draakachtig figuur. Op de kant, aan de andere oever dan de kwijlers, staan twee bijbehorende kleinere beelden: de 'altaars'. Steek je je hand in de mond van zo'n beeld, dan start er een rommelend geluid. Enkele seconden later zal het grote kwijlbeeld dan een plens water uit zijn mond braken, die langsvarende Pirañaberijders lelijk kan treffen. Maar pas op, want af en toe is het juist het serpent dat water sproeit, en zijn plens komt bij het altaar terecht. Helemaal risicoloos is het dus niet om mensen in de attractie te willen plagen.
De altaars moeten het per twee doen met één geluidsspoor. Dat betekent dat als je je hand in de tweede steekt terwijl de eerste nog aan het rochelen is, het geluid daarvan abrupt onderbroken wordt.
De Dioses Gárgola, het eerste en laatste paar, werden toegevoegd als nieuw interactief element bij de renovatie van de Piraña in 2014 en werden bedacht en ontworpen door Karel Willemen. Willemen baseerde zich voor de Dios Gárgola ten dele op de Azteekse water- en regengod Tlaloc, waarvan verschillende verschijningsvormen en weergaven in de Azteekse kunst sterke overeenkomst met zijn uiteindelijke ontwerp vertonen, inclusief de 'draaierige' ogen.
Naast de grote beelden vind je de god ook in tweedimensionale vorm rond de baan, zoals de kleine mist- en waterspuwertjes in het eerste deel van de vaart. Op de muur tussen de laatste twee grote beelden vind je ook een reliëf waarop zo'n Dios staat afgebeeld, en hij siert ook de poort die het Piraña-gebied afscheidt van dat van Max & Moritz.
In 2024 volgden bij de volgende renovatie van de Piraña de twee Dioses bij de 'rode zee'. Voor deze twee, die een andere rol hebben dan de bestaande, had Willemen oorspronkelijk een aangepast ontwerp bedacht zonder slangenkop er bovenop en met de handen aan hun mond. Bij de realisatie is uiteindelijk echter gekozen voor identieke kopieën van de bestaande afgodsbeelden, met als enige verschil dat de nieuwe geen slangenketting in hun gebalde vuisten hebben.
Beeld en altaar
Spuiten maar
Brakend beeld
De eerste set
De tweede set
De laatste set
Altaar close-up
Afbeelding op een poort
De watergod als waterspuitelementje in de baan
In onderhoud op het Dienstencentrum
Ontwerp waterspuwer
Ontwerp altaar met uitleg
Ontwerp extra Dios Gárgola uit 2024
