De dvd Anton Pieck: een leven als een sprookje is een compilatie uit 2008 van drie eerder uitgebrachte documentaires over Anton Pieck.
De drie documentaires zijn:
- Anton Pieck, een leven als een sprookje (49:38) uit 1984 onder regie van Wim Hazeu en Gerrit Visscher, camera en geluid door Hans Koekoek en Henny van Aurich, commentaar Arnold Gelderman, montage door Barry van der Sluis, uitgebracht door Cine Entertainment B.V.
- Anton Pieck en zijn werk (46:13), uit 1980 onder regie van Vivian Pieters, camera door Ben Tenniglo, geluid door Wim Vonk, montage door Ton Ruys, scenario van Wim Hazeu en Max Pieck, productie door Ryclef Rienstra, uitgebracht door Cine Entertainment B.V.
- Het huis van Anton Pieck (13:35) uit 1984, productie en regie door Gerrit Visscher, camera door Hans Koekoek, geluid door Henny van Aurich, montage en mixage door Barry van der Sluis, voiceover Arnold Gelderman uitgebracht door Cine Entertainment B.V.
De dvd is overigens in een andere volgorde dan zoals op de achterkant beschreven is. De dvd begint met Het huis van Anton Pieck, gaat door naar Anton Pieck en zijn werk en eindigt met Anton Pieck, een leven als een sprookje. Je kunt de documentaires aan een stuk achter elkaar bekijken, zonder steeds terug te hoeven naar het hoofdmenu.
De dvd werd in 2008 uitgebracht door Art-S Home Entertainment bv en werd onder andere verkocht in de Loetiek.
Anton Pieck, een leven als een sprookje
De documentaire Anton Pieck, een leven als een sprookje werd op 24 december 1984 uitgezonden bij de AVRO op Nederland 1, en herhaald na het overlijden van Pieck op 21 december 1987 op dezelfde zender.
De documentaire laat Pieck in al zijn facetten zien; als etser, houtsnijder, tekenaar, illustrator en schilder. Een man die leeft van sprookjes en die tekent voor mensen die in sprookjes willen geloven. Tijdens de opnames van deze documentaire was Anton Pieck bijna 90 jaar en nog altijd zeer actief met het tekenwerk. Een belangrijk onderwerp in deze documentaire is zijn liefde voor de ambacht en het etsen.
Waar Anton Pieck en zijn werk vooral een monoloog van Pieck zelf is, werd deze documentaire ingesproken door een verteller / interviewer, afgewisseld met opnames van Anton zelf en andere mensen die vol lof over hem spreken, waaronder Martine Bijl.
De documentaire bevat beelden van onder meer de andere twee documentaires op deze dvd en is daarmee de meest complete documentaire over Anton Pieck, waar veel van alle oudere opnames van Anton Pieck samenkomen tot één verhaal. Zo wordt er in deze documentaire ook ingegaan op de rol van Anton Pieck bij de Efteling. De meeste aandacht gaat echter uit naar het illustratiewerk. Hij vond zichzelf daarin een ambachtsman en had een absolute hekel aan het woord artiest.
De documentaire is uitgebreid aangekleed met beelden van de vele verschillende werken van Anton Pieck.
Anton Pieck en zijn werk
De documentaire Anton Pieck en zijn werk werd oorspronkelijk uitgezonden op 28 april 1980 door de AVRO op Nederland 2 om 21.25 uur, en op 3 januari 1981 om 18.40 uur op de BRT. De documentaire is naar aanleiding van Piecks 85e verjaardag en begint dan ook met beelden van de tentoonstelling Anton Pieck 85 jaar in het Singer Museum. Daarnaast is het voornamelijk een monoloog van Pieck die vertelt over zijn verleden.
Toen Anton Pieck 10 jaar was, won hij een tekenwedstrijd met een tekening van het bevroren kanaal voor de deur, met schaatsers, hij en zijn broer achter het raam en zijn vader aan de rand van het kanaal. Hij won vijf tubes verf en een fixeerspuitje en hij herinnerde zich dat dat het allergrootste succes was dat hij in zijn leven heeft kunnen boeken.
In 1906 ging vader met pensioen en verhuisde de familie naar Den Haag. Tweelingbroer Henri keek altijd op tegen moderne baanbrekers, Anton keek op tegen helden van de gesmade 19e eeuw zoals George Cruikshank, de illustrator van Dickens, en Gustave Doré. Na het halen van hun middelbare tekenaktes ging zijn tweelingbroer door naar de academie van Amsterdam en Anton ging lesgeven aan de school waar ze zelf ook les hadden gehad.
Later in deze documentaire wordt ingegaan op de bouw van het Sprookjesbos en de samenwerking met Ton van de Ven. Dit wordt gevolgd door een monoloog door Anton Pieck over het Carrouselpaleis en draaiorgels. Van de drie documentaires gaat deze documentaire het meest uitgebreid in op de ontstaansgeschiedenis van de Efteling. Ook volgt er nog een stuk over Antons liefde voor Amsterdam en tevens een stuk over zijn ervaringen in Marokko en Engeland en zijn liefde voor de zee.
Tweemaal laat Pieck weten dat hij eigenlijk helemaal niet zo’n groots Kerstmisfan is, doch wel een wintermens en dat hij het gros van de illustraties die voor kerstmateriaal gebruikt werd, daar helemaal niet voor bedoeld is. Maar als de winkels weer vol lagen met zijn illustraties rond de feestdagen, dan liet hij het maar voor wat het was. Hij was wel een groot liefhebber van Sinterklaas.
De documentaire is tussen de monologen uitgebreid aangekleed met beelden van de vele verschillende werken van Pieck.
Het huis van Anton Pieck
In de documentaire Het huis van Anton Pieck wordt de familie Pieck ontvangen door het gemeentebestuur van Hattem ter gelegenheid van de aankoop van een pand waar het Anton Pieck Museum zal worden ondergebracht. Na een ingrijpende verbouwing onder leiding van Anton Pieck zelf, kan hij met voldoening het naar hem vernoemde museum in september 1984 aan zijn kleinkinderen tonen.
De documentaire begint met een gesprek tussen Pieck, Gerrit Visser en Hans Koekoek tijdens een wandeling naar het stadhuis van Hattem in september 1983. Op het stadhuis geeft burgemeester Ausma van Hattem een praatje over de romantiserende illustrator aan de drie generaties van de familie en vertelt hoe kunst vaak twijfel oproept over de bedoeling, maar zijn kunst niet.
Vervolgens loopt men verder naar het toekomstige pand voor het museum en worden er kort beelden van de verbouwing vertoond. Bij de opening bezoekt Pieck samen met zijn drie kleindochters het museum, gevolgd door een monoloog van de meester zelf over zijn tekengeschiedenis. Onder meer over de vrije expressie die niet mocht bij de tekenles die hij samen met zijn tweelingbroer volgde en over hoe hij zelf veertig jaar les gaf. Daarnaast vertelt hij over hoe hij zich niet aanpaste aan de geest van de tijd, ook niet toen de romantiek uit den boze was in de teken- en schilderkunst. “Dat iemand die zich gedwongen aanpast bij de geest van de tijd, die vermoordt zijn persoonlijkheid.”
Naast het tekenen heeft Anton Pieck ook veel gereisd, naar Marokko, Polen, Zwitserland, Italië, waar hij ter plekke getekend had wat hij zag ter documentatie. Zo heeft hij speciaal voor de illustraties voor 1001 Nacht zeven weken door Marokko gereisd.
In het Anton Pieckmuseum vind je niet alleen schilderijen, maar ook tekeningen, etsen, boekillustraties, reistekeningen, houtsneden en gravures. De werken geven een goed overzicht van zijn gehele oeuvre. Er zijn onder meer ruim 300 boeken verschenen met illustraties van Anton Pieck.