Gestrande Reiziger

De Gestrande Reiziger is een entertainmentact met Olivier Taquin en Ramón Hopman die in 2007 in de Efteling speelde. Op 26 augustus 2007 werd de act voor het laatst opgevoerd. Tijdens een verrassingsoptreden werden de fans bedankt met een presentje. ^[1]

Tijdens de act strandt de reiziger (Hopman) met een kar vol spullen op één van de paden van de Efteling. Tussen de bagage zit ook een levensgrote pop (Taquin).

Wat volgt is een slapstick-achtig optreden waarbij er van alles misgaat terwijl de reiziger zijn pop op een sokkel probeert te zetten. Uiteindelijk lukt het en blijkt de pop te kunnen dansen als in een speeldoosje. Daarna komt de pop tot leven, loopt het publiek in, en gaat alles weer mis.

De show duurde ongeveer een kwartier.

Les Frères Taquins

De show is een licht aangepaste versie van Les Frères Taquins, een jarenoude, wereldwijd succesvolle act van de Belg Olivier Taquin. De kern van de show is de pantomime-act van Taquin die heel overtuigend een houten pop speelt. Door de jaren heen heeft hij de show met verschillende partners gespeeld.

Vijf jaar lang was Ramón Hopman zijn tegenspeler. In deze periode oogstte de show wereldwijd furore, met prijzen, zoals een Zilveren Leeuw tijdens het China Wuqiao International Circus Festival^[2] en een Bronzen Clown op het circusfestival in Monte Carlo. Ook hebben ze meegespeeld in het Zwitserse Circus Knie.

In De Efteling moet Ramón meer dan ooit zijn best doen om het publiek te interesseren voor de succesvolle act.

Het is straattheater. Dat is heel anders dan als je in het theater of het circus staat, waar het publiek kaartjes koopt. We hebben de act sneller gemaakt. En we moeten veel meer dan ooit ons best doen om te zorgen dat mensen blijven staan. Les Frères Taquins is ooit op straat begonnen. En dat is dus de plek waar het voor mij eindigt.^[3]

Na vijf jaar was het voor Hopman genoeg. Hij zegt daarover:

Het is heel verleidelijk om te blijven doen wat je doet. Overal waar we kwamen, hadden we succes. We hadden zo nog tien jaar door kunnen gaan. Maar als artiest wil ik me blijven ontwikkelen. Ik begon mezelf te herhalen in plaats van te vernieuwen. Daarom stop ik nu. Want juist door er een punt achter te zetten, komt er een opening om verder te gaan.^[4]