Dit artikel gaat over een onuitgevoerd project uit de jaren zestig. Zie DESK voor informatie over één van de twee voetbalvelden.
Het A-veld was een project uit 1967 en 1968 voor het bouwen van een speeltuin voor grotere jeugd, met achtbaan, spookhuis en verschillende kraampjes. Directie en adviseurs wilden het project uitwerken om de spreiding in het park te bevorderen en de doelgroep van 12- tot 16-jarigen aan te spreken. Het project werd uitgewerkt door Anton Pieck.
Geschiedenis
Er zijn verschillende plannen voor het veld; van een achtbaan, spookkasteel, Luilekkerland en mijnfietsen tot een muziekkiosk met danssvloer en herberg. In een ontwerptekening van Anton Pieck staat te lezen: "Doolhof met spiegelzaal, muziektent, orgeltje, in "Herberg" groot orgel en gelegenheid tot dansen, paardetram, wijnstube, poffertjeskraam, broodjeswinkel, tabakswinkel, snoepwinkel, ijswagen, nougatkraam, palingkraampje, achter ruïne t.z.t. een spookhuis?".[1]
Op 30 augustus 1967 wordt in een adviseursvergadering aangedrongen op een snelle uitvoering van het project. De attracties die uiteindelijk gebouwd moeten worden zijn een doolhof, circuit met automatische bootjes, een achtbaan en een traject met oude voertuigen. Het project wordt in fases opgedeeld: Fase één bestaat uit het plaatsen van speeltoestellen als klimrekken, schommels en wippen. De tweede fase, die later uitgevoerd moet worden, bestaat uit een plein met oude winkeltjes, een herberg, muziekkiosk, een trampoline en diverse attracties. In september 1967 laat bestuursvoorzitter Van Der Heijden zich al in de krant uit over de plannen, omschreven als 'een nieuw idee, een 'speeltuin' voor oudere tieners'. Hij geeft echter ook aan dat men eerst de parkeerterreinen uit moet breiden, mede op aandringen van de gemeente.[2]
Van der Heijden geeft op 30 november 1967 zijn fiat aan de uitvoering van de eerste fase, maar geen van de attracties wordt ontwikkeld. Er gebeurt niets met het A-veld en op 20 augustus 1968 komen de plannen op de helling: een nieuwe opzet wordt bedacht met als middelpunt een spookslot, omringd door alle andere attracties. Directeur Diender is echter tegen en maakt bezwaar dat na twee jaar het hele plan gewijzigd wordt. Diender wil de achtbaanrit minder sensationeel maken maar langer en attractiever. Hij bedenkt een route door een uitkijktoren, ruïne, druipsteengrotten en een diepzeediorama.[1]
Bouw en einde
Er wordt ook daadwerkelijk een houten kermisachtbaan gekocht. In september 1968 koopt de Efteling een achtbaan voor ƒ 22.500,- een maand later al besloot de toenmalige stichtingsvoorzitter om de plannen wegens financiële beperkingen tijdelijk op te schorten. De oude achtbaan is uiteindelijk in de jaren zeventig ongebruikt weer weggedaan.[1]
Eind 1968 besluit voorzitter Van der Heijden, na gesprekken met Diender, dat het plan voor het A-veld even in de koelkast verdwijnt met in het achterhoofd het 25-jarig jubileum in 1975 om dan een groots evenement te kunnen brengen.
Locatie A-veld
Vermoedelijk zijn er meerdere locaties overwogen voor het A-veld. In ieder geval de Speelweide was een locatie die werd overwogen. In de Kroniek wordt gesteld dat in 1972 het plan is dat e.e.a. verplaatst kan worden naar "het zuiden van het park", maar een concrete locatie wordt niet genoemd.
Afgaande op de aanduidingen op de schets van Pieck moet het A-veld ergens in de buurt van het Anton Pieckplein en de Speelweide zijn bedacht, echter staat op de schets nergens de naam 'A-veld' genoemd en zou deze tekening ook van het vergelijkbare project P25 kunnen zijn.
'A-veld' was tevens de naam van het voetbalveld van DESK, gelegen op de plek waar men tegenwoordig de fietsenstalling vindt. De kans is aanwezig dat dat de oorspronkelijke locatie van het project moest zijn.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Henk vanden Diepstraten: De Efteling/Kroniek van een Sprookje. Baarn: Tirion (2002), p. 79 en 94
- ↑ 'Speeltuin groeide uit tot miljoenenaffaire', Leeuwarder Courant, 09-09-1967